بارانم 400 روزگیت مبارک

دخترکوچولوی من!

باران عزیزم

زمانی که من این متنو برات می نویسم تو400 روزه شدی!

400روز دخترگلم!

وتوتمام این مدت مامان،لحظه به لحظه ، بزرگ شدن و خوشگل تر شدن تورو دیده. مامان هرروز دخترنازشو بغل کرده،اونو بوسیده ،با دستای خودش موهاشو شونه زده ولباساشو تنش کرده.

باران من!

هربارکه تورو بغل می کنم وهربار که دستای کوچولوتو دور گردنم میندازی ،از خدا می خوام اون لحظه تا ابد باقی بمونه...باقی بمونه تا من باشم وتو:دختر یکی یه دونه ی مامان!

دلبرکم!

هیچ بچه ای اولین باری که مادرش اونو بغل می کنه به یادنمیاره، اما در عوض مامانا هرگز، این اولین بارو فراموش نمی کنن... .تومثل یه فرشته ،آروم وساکت رو دستای من خوابیده بودی . من به صورتت نگاه می کردم ،لبخند می زدم وخدارو از ته دل شکر می کردم ...آخه اون زیباترین باران دنیا رو به من داده بود! از خودم می پرسیدم چه قدر طول می کشه تا این کوچولوی ظریف و حساس، روی پاهای خودش راه بره ،بدوه و منو مامان صدا کنه!

امروز اما...400روز گذشته!

باران مامان که تا دیروز ،تو بغل دیگران این طرف و اون طرف میرفت ،امروز خودش راه میره ،غذا می خوره و صدای خنده های شیرینش همه جای خونه می پیچه.

عزیزکم،

نمی دونی چه لذتی داره وقتی به سمتم می دوی تا  خودتو تو بغلم بندازی و بگی مامان! من تورو محکم در آغوش می کشم و می بوسمت.

اما عزیزم ،درست تو همون لحظه که صدای خنده های ما دوتا یکی میشه ...بدون تو همون لحظه ، مامان داره خداروشکر می کنه که به اون کمک کرده تا تورو بزرگ کنه.

دخترم باران جان!

تو خورشید زندگی ما هستی که اگه یه لحظه نباشی ، نور امیدوشادی از زندگیمون میره.

دعامی کنم که همیشه خوشحال و سلامت باشی

می بوست عزیزم