بارون بارون بارونه هی!!!!!!!!!!!

سلام خانووم بالاخره بارون اومد!!!!!!!!!! امروز 29 مهر  بالاخره آسمون دلش اومد که بباره

چقدر زیباست وقتی چهره غرق در شادی تو رو میبینم که مات و مبهوت بارون شدی و نگاه به من میکنی وقتی بهت میگم:باران خانووم بارون رو ببین و تمام صورتت مثل علامت سوال میشه و شروع میکنی به دست دستی کردن

قربونت برم که امروز معنی اسم قشنگت رو فهمیدی

هیچ اسمی به زیبایی باران نمی تونست لطافت و زیبایی تو رو نشون بده

قربونت برم که خودتم مثل اسم قشنگت رحمت خدایی

باران که می بارد دلم مثل دل کبوتر ها پرمی کشد.می خواهم بروم تا آخر کودکی ها.تا همان کوچه های قدیمی وصمیمی .می خواهم بروم زیر همان ناودان هایی که موقع باریدن باران پر از آواز می شدند،بایستم و قلبم  را خیس ترانه کنم.باران که می بارد دلم بهانه ی کودکی ها را می گیرد.
می خواهم دوباره همان چکمه های قرمز رنگ کودکی هایم را بپوشم وزیر باران توی کوچه ها بدوم. هی جیغ بکشم .فریاد بزنم.شعر باز باران را بخوانم ودهانم را آنقدر زیر باران باز نگه دارم تا سردی قطره هایش راروی زبانم احساس کنم. می خواهم آنقدر توی کوچه ها بدوم تا خاک باران خورده ،یک بار دیگر به لباس های کودکی ام رنگ شادی بدهد.
باران که می بارد هی نفس تازه می کنم و دیوارها را بو می کنم.دنبال بوی گاهگل تازه می گردم.همان عطر دل انگیزی که از خیس شدن تن دیوارهای کهنه به مشام می رسید.آن وقت کوچه را تا انتها نگاه می کنم.انگار منتظرم تا مادربزرگ با همان چادر گلدارش از راه برسد مرا صدا بزند ودستهایم را پر از نقل های سفید وشیرین کند.مادر بزرگی که مدتی است قصه هایش را توی باران جا گذاشته وخودش به میهمانی ابرها رفته. است.
باران هنوز هم که هنوز است مرا با خودش می برد به دلتنگی ها.به لحظه های مهربانی.به روزهای خوب زندگی.باران برای من شعردوباره روییدن است وقصه ی فصل های قد کشیدن.